Renowacja i konserwacja dachu z papy

Pokrycia dachowe z papy były powszechnie stosowanym rozwiązaniem w budownictwie lat 70. ubiegłego wieku. Mimo licznych wad, papa zyskała wielu zwolenników. Nawet dzisiaj, w dobie niepodzielnego panowania dachówek, widok domów z charakterystycznymi asfaltowymi dachami nie należy do rzadkości.

Konserwacja dachów z papy

Papa bardzo szybko niszczeje. Już kilkanaście miesięcy po montażu dachu, na jej powierzchni pojawić się mogą pierwsze pęknięcia lub pęcherze. Za pojawianie się rys na dachach skośnych odpowiadają promienie UV. Słońce przyczynia się do odparowywania asfaltu z masy bitumicznej, co z kolei prowadzi do tworzenia się spękań. Purchle, pojawiające się na dachach płaskich są natomiast wynikiem złej wentylacji dachu i gromadzenia się wilgoci pod powierzchnią papy.

Tutaj znajdziesz firmy wykonujące remonty dachów

Żywotność i szczelność dachu z papy wydłuża jego regularna konserwacja.

Przystępując do konserwacji pokrycia dachowego, należy jednak pamiętać o kilku podstawowych warunkach.

1. Ostatnia warstwa papy musi być w stosunkowo dobrym stanie, w przeciwnym wypadku może ona nie wytrzymać skurczu mas asfaltowych, występującego w procesie odparowywania rozpuszczalnika lub wody.
2. Papy wszystkich warstw powinny być związane ze sobą i z podłożem.
3. Pokrycie nie powinno być nadwerężone zbyt częstymi naprawami.

W przypadku pap klasycznych i termozgrzewalnych niemodyfikowanych, działania konserwujące powinny zostać wykonane już po 2-3 latach eksploatacji.

Do konserwacji hydroizolacji dachu stosuje się preparaty na bazie rozpuszczalników lub wody, a ostatnią, mokrą warstwę masy posypuje się posypką mineralną.

W celu ochrony dachu przed promieniowaniem UV, zaleca się stosowanie powłok aluminiowych, które nie tylko odbijają promienie słoneczne, ale także poprawiają rozkład temperatur na powierzchni dachu.

Dbając o trwałość i szczelność pokrycia dachowego, nie należy zapominać o jego regularnym czyszczeniu i przeglądach technicznych.

Wymieniać czy remontować?

Podejmując decyzję o wymianie lub naprawie pokrycia dachowego, powinniśmy najpierw ocenić skalę i rodzaj uszkodzeń. Gdy na powierzchni papy zauważymy pojedyncze rysy lub pęcherze – uzupełnienie braków będzie wystarczająco skutecznym rozwiązaniem. Jeśli jednak dach pokryty jest siatką pęknięć lub licznymi purchlami, konieczna będzie wymiana papy.

Purchle powstają na dachach płaskich (o kącie nachylenia mniejszym niż 20°). Są one efektem złej wentylacji dachu i kumulowania się wilgoci pod papą. Na dachach skośnych, w wyniku promieniowania słonecznego, z czasem pojawiać się mogą pęknięcia i przecieki.

Likwidacja purchli na dachach płaskich

W celu likwidacji purchli, należy je przeciąć i pozostawić na kilka godzin do wyschnięcia. Następnie, po usunięciu nadmiaru rozciągniętej papy, należy zakleić dziurę przy użyciu zwykłej papy podkładowej.

Likwidacja uszkodzeń na dachach skośnych

Do likwidacji zarysowań i delikatnych pęknięć wykorzystać można masę dyspersyjną, masę asfaltowo-gumową lub emulsję z wody i asfaltu. Dobrze sprawdzają się także preparaty rozpuszczalnikowe (roztwory, lepiki i masy asfaltowe).

Należy jednak pamiętać, że naprawiony dach jest mało odporny na działanie czynników atmosferycznych i w niedługiej perspektywie czasu konieczna może być kolejna renowacja.

Wymiana papy na dachu płaskim

Przyczyną powstawania purchli jest nadmiar wilgoci gromadzonej pod papą. Jeśli podczas wymiany pokrycia zadbamy o jego prawidłową wentylację, wymiana zawilgoconych warstw ocieplenia na stropie nie jest konieczna.

Podłoże dachu należy ponawiercać dla szybkiego odparowania wilgoci. Gęstość nawiertów dostosowujemy do stopnia zawilgocenia podłoża (przy dużym zawilgoceniu stosujemy gęstość 10 odwiertów na 1 m²). Purchle należy poprzecinać, wyrównać i skleić z podłożem.

Kolejnym etapem wymiany jest ułożenie aktywowanej termicznie papy z wbudowanym systemem wentylacji podłoża oraz instalacja kominków wentylacyjnych,

Wymiana papy na dachu skośnym

1. Wybór papy

Pierwszym krokiem w naprawie pokrycia dachu jest wybór odpowiedniej papy w zależności od wykorzystanej warstwy podkładowej.

Jeśli papa (asfaltowa lub smołowa) położona została na deskowaniu i podkładzie z tektury lub welonu szklanego – do naprawy użyć należy pap mocowanych mechanicznie. Taka konstrukcja dachu wyklucza natomiast zastosowanie pap termozgrzewalnych.

Jeśli natomiast warstwę podkładową dachu stanowi papa mocowana mechanicznie, naprawy dokonać można przy użyciu papy zgrzewalnej (chyba że zdecydujemy się wykorzystać stare pokrycie jako podkład – wówczas wybrać możemy mechanicznie mocowaną papę do jednowarstwowych pokryć dachowych).

2. Montaż papy do mocowania mechanicznego z uwzględnieniem niebezpieczeństwa pożaru

Papy do mocowania mechanicznego są bardzo grube i ciężkie. Ich montaż wymaga więc użycia wkrętów do drewna na dużych podkładkach. Wkręty należy rozmieszczać gęsto (co 15-20 cm) wzdłuż 12-centymetrowego zakładu. Zakłady kolejnych arkuszy pokrycia są ze sobą zgrzewane. Uwaga! Ze względu na niebezpieczeństwo pożaru, wzdłuż zgrzewanych zakładów ułożyć należy 30-centymetrowe pasy zwykłej papy, które zabezpieczą dach przed zapaleniem. Warto też mieć przy sobie gaśnicę.